Özlem aslında bir çocuk yüreğiydi..
18 Kasım 2016, 09.00 A- A+
Hep çocukluğumuzu özleriz ya... Aslında özlem çocukluk değildi...
Saflığı özlemiştik biz...Hayatta ki duruluğu..Güveni...Kollanmayı...En küçük bir şeyde gülebilmeyi...
Mutlu olmayı...Gerçekten gülebilmeyi özlemiştik...Bizim özlediğimiz çocukluk değildi...
Özlemimiz çocuklukta ki kalbimiz; O saf, yüreğimizdi...
Yalansız...
Riyadan uzak... En küçük bir şeye sevinebilen...Yetinen bir yürek...
Ve o küçücük bedende taşınan Kocaman bir yüreğin içinde ki Bahar mevsimiydi...
Evet bahar mevsimi...
Her bahar geldiğinde canlanırız ya biz...
Her bahar geldiğinde içimiz kıpır kıpır...
Hep özleriz ya baharı...
Bahar yeniden doğmaktır...
Ama çocukken her gün doğardık biz..
Her gün yaşar
...Her gün büyür...
Her gün yeniden başlardık hayata....
Büyüdük...
Her türlü saflıktan, doğallıktan uzak...
Yapmacık bir dünyaya büründük... Biz yalana yürüdük...
Çocukluktu özlem belki...
Ama aslında çocukluk değildi...
Özlem dediğimiz şey;
Çocuklukta ki güzellikti....
İçinizdeki çocukluğun kaybolmaması dileğiyle..
sevgiyle kalın, bulutsuz olun...
YORUMLAR