Beyaz oldu her yer..Sanki tanrı bile insanların üzerine çöken bu karanlığa isyan edip beyaza boyadı her yeri...Karanlık zihniyetleri, kötülükleri, çirkinlikleri, ahlaksızlıkları...

Bugün kızımla beyaz karların üzerinde kartopu oynadık..O hiçbirşeyden habersiz kahkahalar atıyordu karların üzerinde..Kartopu yapmaya çalışyordu ufacık elleriyle...

Ben yalandan gülüyordum...

O kartopu ile beni her vurduğunda benim aklıma Nuh Köklü geliyordu çünkü..Çocuklar gibi kartopu oynamaya çalışan ama o beyazlıklara gömülen karanlık zihniyet tarafından öldürülen genç Nuh Köklü...

Benim küçük kızım beyaz karlarda yuvarlanırken benim aklım Özgecandaydı çünkü...Minicik ayaklarıyla kaygan zeminde zar zor ayakta duruyordu küçük kızım..DÜşmesin ayağı kaymasın diye kaçmadım kartopunu bana atmak isterken o...Özgecan düştü kızım diyemedim..Özgecanın babası geldi aklıma...Bir babanın dramını düşündükçe kanım dondu...İçimdeki yangını soğutmadı bugün buz gibi karlar bile...

Kızım kahkahalar atarken ben onun kahkahalarının devamını nasıl getiricem..Onu bu ülkede bu insanlardan nasıl koruyacağım diye bembeyaz karların üzerinde kara kara düşünüyordum çünkü...

Tanrı beyaza boyadı bugün her yeri..Çocuklarımız beyaza bakıp sevinirken bizim içimiz karalar bağladı bu ükede...

Ey kötülüğe hizmet eden kötü kalpli insanlar beyazlıklara gömülün..Çocuklarımızın kahkahaları patlasın kulaklarınızda ..Onların günahsızlığından utanın..Onları her kirletmek istediğinizde beyazlıklar yağsın üzerinize..Karalar bağlamış yüreklerinizi çocuklarımızın gözündeki ışıklar kör etsin...

Bir sabah gelsin ülkeme..Gece kar yağacak diye uykuya dalıp sabah ilk iş pencereye koşan çocukların mutluluğu ve umudu gibi bir sabah gelsin ülkeme..O beyaza bürünmüş sabahta beyazlıkların altında kalsın bütün kötülükler ve kötüler..Çocuklar gibi korkmadan sokağa çıkıp kartopu oynayabilelim...Birinin camına kartopu atmaktan korkmadan....

Çocuklarımız bizim yaşadığımız karanlıkları yaşamasın bu ülkede...Hep beraber bir sabah getirelim ülkemizde...BEMBEYAZ....