Tam ben bu platform için perhiz ve hatta daimi bi perhizin artık yeri ve sırası geldiğini düşünürken bu yazı yazılır mıydı! :) Estetik yönü çok kuvvetli bir yazı olmuş. Duyguna, kalemine sağlık Simyacı.


 Konu "yazı" olunca benim ipler koptu tabii okurken yazını. Bazen, yazı dışında her şeyin manasız olduğu; iyi yazar, iyi okur dışındaki tüm bünyelerin, şu dünya yüzünde gereksiz oluşumlar olduğu filan geçiyor aklımdan. Antrparantez; bir yazar için çok iyi malzemedirler de... Bu düşünce ekstrem gibi dursa da, derinliğine düşünüldüğünde; okumaz-yazmaz, okur-anlamaz, bilmez-öğrenmez, öğrenir-düşünmez taifesinin, bu dünyada semirmek ve üremekten başka hiçbir gailesinin olmadığı sonucuna varılabilir. Bunları hayvanlar da yapabiliyor. Bu yüzden insan olma vasfının "olmazsa olmaz"ı okumak-yazmak eylemi. Hayatın ezdiği, çalışmaktan başka hiçbir şeye vakitleri olmayan insanları ayırıyorum elbette. Boş-beleş işlerle vakit harcayan keyfi yerindelere sözüm.


Bu yazıyı hüzünle yazmışsın sanıyorum herhangi bir sebepten dolayı. Zaman zaman içine düşülebilir bir durum bu, anlıyorum seni. Ama şunu söylemeliyim; kalem iki tarafı da keskin bir hançerdir, doğru. O hançeri ne kadar iyi kullanırsan, kendini kanatabilme riskin de artar, bu da doğru. Fakat tehditlere karşı daha bir sıkı kavradığın hançer, emin ol karşında olanları kan revan içinde bırakmıştır. Sen bir damla kan kaybederken, onlar telaşlı bir içkanama yaşıyorlardır. Ondandır tehditleri, çünkü korkuyorlardır. Bu yüzden öldürülür, içeri atılır gazeteciler. Hatırlarsın Uğur Mumcu'yla alakalı yazımı. Şu platformda bile yapacağını yapıyor bu tipler. Kah tehditle, kah zevzeklikle, kah cehaletin verdiği cesaretle... İşbilmezlerin elinde oyuncak olan, heba olan yazılar, hazımsızların saldırıları filan da ayrı... Tüm bunlar bir yazar için kötüdür elbette. Soğursun, miden bulanır. Amma ve lakin; kalemi sağlam olanın, kendi de sağlam olmalıdır. Ne kadar yukarıda olursan, o kadar sert rüzgarlara maruz kalırsın çünkü.


Yazarlar yalnızdır da dediğin gibi. Kısmen katılıyorum. Yazmak, tek başına yapılabilen bir eylem haliyle. Fakat gözlem, kalabalık gerektirir. Hani gereksiz bulduğum insan yığınları olmasa, yazar da ilham aldığı konularda eksik kalabilir. Her şeyin tersiyle kaim olduğunu düşünürsek; güzellik, estetik vs. kadar; hödüklük, bönlük vs. de ilham verebilecek konular çünkü. Bence bir yazar, benzerleriyle çok kalabalık olabilir. Türkiye için söylediğine hak verebilirim ama. Bu ülkede sıradanlık esastır. Ayrıca yine; ne kadar yüksekte uçarsan, o kadar yalnız uçarsın. Martı Jonathan'ı hatırlatmak isterim cesur olmak adına.


Öncülü akıl olanın nefes alamayacağı bir atmosfer değildir yazı bence. Sana bu noktada katılmıyorum. Bir yazı ne kadar lirik olursa olsun akıl barındırmalı. Gerçekdışı bir dünyadan da sesleniyor olabilir yazar, bence o gerçekdışılıkta bile akıl olmalı. Akıllı yazılıp akılla da okunmalı. Sanıyorum, akıldan ziyade bir kütüklük halinden söz ettin :)


Tehdit de, övgü de iyi bir yazarı etkilememeli. Ki düşününce, okuyup beğendiğim hiçbir yazarı etkilememiş. Uğruna canlarını bile vermişler. Korku, iyi bir kalemin bünyesine işlemiş duygulardan biri değil. Büyüklenme ve kibir, başarının kör kuyusu. Oraya düşüp aynı başarıda devam edeni de görmedim. Evet, kendi çapında yazmaya çalışan biri olarak; tehdit edilince kahkahayı basan, akıl yoksunluğu ve haksızlık görünce sinirlenen, övülünce de utanıp sıkılan biriyim, diyerek destansı yorumuma son veriyorum :)


Güzel yazıydı Simyacı, hani taşlarla alakalı olan gibi etkileyiciydi bence. Tekrar, duyguna, kalemine sağlık.    

Sizi "ürkütmeye" geldim.;)
Övgüyü hak eden satırlar okudum çünkü, yine...
İşte, yazmak, tam da bu yazıda olduğu gibi bir tutkudur.
Buraya yazılan ince tariflemeye bakınca, benim "Yazmak kusmaktır bir nevi." kısa cümlem kaba kaba sırıttı kenardan.:)
Tüm ümleleri yine yine okudum, hepsi güzel ancak,
"O yazdıkça var olan yok-ülkelerin haritacısıdır yazı." cümlenizi daha tekrarlı okudum.

"Ürküten" övgüleri de tehdit eden "hoş bıçakları" da boş verip ellerini sararak aynı güçle yazmaya devam etmeli iyi yazanlar.
Teşekkürler

Eklemeliyim; iyi, sağlam yazılmış bir yazı, aynı zamanda yazan, yazmayan, yazamayan ama okuyabilen tüm insanlar için çok anlamlı bir armağandır.
Yani, "Kuşkusuz, anlamlı olarak kafasından bir tane bile tuhaf şey geçmeyenlerin" bile, dümdüze odaklı, "aklı hazır olda bekleyenlerin" bile atmosferlerini açacak, o çok başka öteleriin görünmesine öncülük edecek kocaman bir armağandır.
Armağana teşekkür edilir, ettim tekrar.

Blogdaki 2. mesajım için özür dilerim.
Tamamen benden kaynaklanan bir sorun yüzünden, sizin cümleniz hem de ardarda 2 kez blog altına geçmiş oldu. Silinmesi için uğraştım ama olamadı ve sakil kaldı.
O cümleyi, bir alttaki mesajda kullanmak üzere kopyalamıştım, buraya da kopyalamışım. Anlamışsınızdır mutlaka. Hep söylerim; ben bir pc cahiliyim.:)
2. mesajı yok sayalım lütfen.

Her kelimesi akıl kokan, nefes alırken bile bizleri düşünmeye sevk eden olağanüstü bir paylaşım...