YALNIZLIK 1 – PAYLAŞMAK 0
29 Haziran 2017, 15.29 A- A+
Yalnız geldik ve gidiyoruz. Her geçen gün yalnızlık ayrılmaz bir parçamız oluyor. Sevinçlerimiz yalnız, acılarımız yalnız. Adı oldu, paylaşmanın yalnızlık. Her geçen gün yalnızlaşıyoruz. Ne bir ortak sevincimiz kaldı bizi çoğaltacak, ne de bir dostumuz var acımızı azaltacak. Hiç anlayamadık ki paylaşmanın anlamını. Unuttuk nicedir, paylaşmanın mutluluğunu. Hissedemez olduk toprağı, denizi, renklerin sıcaklığını ve her ne varsa hayatımıza anlam katan. Bitmeyen ve varlığını bize bahşeden doğayı unuttuk, yaşadık günlük çıkarlarımızın peşinde, ardın sıra her doğan güne. Biz sınırladık, bitmez o sınırsız dünyamızı ve sıkıştıkça daraldı yüreğimiz. Öyle ki , yatağımızı düzeltmeye, bir yakınımıza merhaba demeye vaktimiz olmadı. Son sürat yaşadık, bitmeyecek sandığımız her güzel şeyi, sorgulamadan. Tek düze yaşar olduk bu yalan dünyayı, unuttuk çevremizi. Her ne varsa bizi ilgilendiren, hep hesap yapar olduk. Bir şey satın alır gibi, alışveriş mantığıyla. Bir gün gelecek ve dur diyecek hayat bize, bir daha dönmeyecek o dünyamız...
YORUMLAR