Askerin Hakkari ye Yolculuğu Bölüm 2 (Asker psikolojisi )
29 Nisan 2021, 00.38 A- A+
Sümbül'e (Hakkari'nin görkemli dağı) doğru bakarken gözümün önüne gelen acemiliğimi düşündükçe kendime gülmeye başladım.
Acemi birliğinde hep beraber takıldığımız bir arkadaş grubumuz vardı . İbrahim ( 2.1o mt boyu vardı ) , Harun (cep komandosu 1.50 boy var ) ,Veli (Tam komandoydu ) biz muhteşem 4 lüydük bizi ceza için süründürürler biz sürünme yarışması yapacak kadar psikopattık, ellerimizi ayaklarımızı parçalayacak kadar...
Günlerden bir gün gata komando seçmeleri vardı. 1000 kişiyi sıraya soyup dizdiler (belden yukarısı) ,sıra önünde ilerleyen gata doktoru (rütbeli) gözüne kestirdiğini '' sen ... Sennnn... Sennn '' diyerek 1 adım öne çıkartıyordu. Biz 4 kişilik ekip kendimizi anlamsız bir gaza getirip doktor gelmeden 1 adım öne çıkarttık. Düşünebiliyor musunuz insanın attığı bir adım ile kaderi ne kadar değişiyor. Bizler o günden sonra eğitimi bıraktık her Allah'ın günü Gülhane Tıp Fakültesi (gata) ya gidip muayene olamaya başladık. Yok ciğer , yok göz , yok kas , yok üroloji, yok psikoloji her yerimizi didik didik incelediler günlerce sonra benim komando olamayacağıma karar verdiler ...
Komando olacağım ,çatışacağım ,savaşacağım psikolojisine çoktan kapılmışken gata da elenmem kafa yapımı değiştirme me sebep oldu ( olsun canım Malatya ya da olur , Çanakkale de... ) ama öyle olmadı dağıtımlar açıklandığında OTLUCA / HAKKARİ diyordu.
Babamı aradım
ben : ^^ Baba bana Hakkari çıktı^^
babam : ^^ Yuhhhhh daha sonu yokmuydu daha köşeye gitseydin ..Irak mırak ^^
ben: ^^ ne yapalım baba gideceğim zaten gönüllü gidiyorum ^^
babam : ^^ Annenin kalbine indireceksin anlaşıldı . Şuan haritaya bakıyorum da bulamadım neresi orası ^^
İşi artık dalgaya vurmuştu ...
Kendimi tam komando olamayacağım psikolojisine hazırlamışken kağıtta Dağ ve Komando Tugayı yazıyordu ,yani mavi bere takacaktım . Meğerse o bir adım öne çıkanlar elense de elenmese de kaderi o anda çiziliyormuş yani ''gata '' formaliteymiş çünkü hepsi doğuya gittiler . O'' el ele doğuya gider aslanlar gibi askerlik yaparız '' dediğim arkadaşlarım dan biri Tunceli ye, biri Yüksek ovaya , cep komandosunu hatırlamıyorum , ben de Otluca . Benim birliğime ise Gata da tanıştığım bir kaç arkadaş denk geldi.
İçlerinden biri vardı Fatih Güler ( bir cep komandosu daha ve Bitlis li ) . Askerde RDM sözcüğünü çok kişi bilir fakat bizim Fatih PDRM idi. Komando elemelerinde o da gönüllü olmuş ,hatta doktor ile tartışmaya bile girmiş komando olmak için. Niye dediğim de , Bitlisin doğunun merkezi ve her yerine yakın olduğunu, memleketine yakın bir yere düşmek istediğini söyledi .
Biz konvoyla birliğe günlerce ''Nereden kurşun gelir? Nerede mayın patlar ? '' diye korku ile yolculuk yapmışken. Bizim Fatih (Gata dan kaçıp kaybolan Fatih , Gata komutanıyla kavga eden Fatih , Bütün kuralların tersini yapan yaramaz çocuk Fatih...) Akrabasının özel aracına atlamış , Hakkari merkeze gelmiş , alışveriş yapmış , karnını doyurmuş öyle teslim olmuş. Aslında çok normal bir şey anlatıyorum değil mi ? Yani bir Konya ya askerliğin çıksaydı bunlar normaldi ama Hakkari de öyle değil ...
Halkın içinde hangi hainin olduğunu bilmiyorsun '' kaçırırlar mı ? Bir yerden saldırıya mı uğrarsın yani psikolojimiz böyleydi. Gerçeği nasıldı peki ? Her gün saldırı haberleri alıyorduk ister istemez endişeleniyorduk .
Bütün bunları gözlerimde süzerken ^^ HERKES İÇTİMAYA ^^ diye bir ses ile bütün bu büyü bozuluyordu. Mayıs ayı olmasına rağmen Sümbüldeki karlara doğru bir kez daha bakıp görev bölgeme hareket ediyordum...
YORUMLAR