En Gerçek Mucize - ANNELERE...
11 Mayıs 2025, 08.08 A- A+(Onlar biliyor kendilerini...)
Siz beni büyütmediniz. Elimden tutup okula götürmediniz, düşerken koşup dizimi sarmadınız. Bilmenizi isterim, siz benim çocukluğuma dokunmadınız belki ama içimdeki çocuğu gördünüz. O kimsenin bilmediği, çoğu zaman sessizce ağlayan, bazen sebepsiz yere gülen, anlaşılmayı değil, hissedilmeyi isteyen o çocuk hâlâ içimde yaşıyor. Ve siz... o çocuğu sevdiniz.
Biri vardı, sanki geceleri benim için çorap örer gibi usulca varlığını hissettirirdi. Soğuktan, hayattan, yorgunluktan korumak ister gibi. Sözleri azdı ama sevgisi kalın bir battaniye gibi sarardı içimi. Diğeri… gözlerime bakar, “Bir şey mi oldu?” demezdi ama bakışıyla anlardım. Kalbimdeki kıpırtıyı duyardı. Sanki içimdeki fırtınayı durduracak bir dua gibi yaklaşıyordu. Ve biri daha vardı… yediği çikolatanın en tatlı parçasını bana uzatırdı. Sanki hâlâ doymamışım gibi, sanki o çocuk hâlâ masanın kenarında oturuyormuş gibi.
Size anne demedim, beni doğurmadınız. Belki dosttan, kardeşten, abladan öteydiniz. Zaten bazen kelime yetmiyor anlatmaya ama siz annenin ta kendisi oldunuz içimdeki çocuğa. Sessizce, beklentisizce, şartsızca. Sevgilerinizin arasında büyümedim ama içimdeki çocuğa gösterdiğiniz anne şefkati içinde iyileştim çoğu zaman.
Her yorulduğumda, her içime kapandığımda, hâlâ sizi arıyor gözlerim, sizin sevdiğiniz o içimdeki çocukla. O yüzden size teşekkür edemem sadece kelimelerle. Ama şunu bilin: Kalbimin en masum köşesinde hep varsınız. Her zaman.
Tüm annelere,
Bu vesile ile, yalnızca kendi çocuklarına değil; eşlerine, dost bildiklerine, kalplerini açtıkları herkese bir anne şefkatiyle yaklaşan tüm kadınların ellerinden öpüyorum. Varlığınız, dünyayı hâlâ yaşanabilir kılan en gerçek mucize.
"Onlar, saklamaya çalıştığınız o iç çocuğu tek bakışta görebilen sihirli gözler..."
YORUMLAR