Sahte dostluklar , sahte sevgiler , sahte insanlarla tüketilmiş zamanlar.. Hayatın ve insanların tüm iki yüzlülüğüne rağmen yine de gerçek kalmak… Neden yaşamın içinde bir tek gün olsun bende duygularım ve düşüncelerimle farklı davranamıyorum.Benim ikinci yüzüm nerede… Neden her şey çıkar amaçlı kurulmuş , neden bu kadar dengesiz , bu denli adaletsiz … Neden yanlış zamanlarda , yanlış mekanlarda , yanlış insanlarla , değmeyecek aşklara , beş para etmez insanlara hak etmedikleri değerleri veriyorum. Hayat bir oyun ve ben hala  alışamadım bu hayata Ve sanırım hiçbir zaman da alışamayacağım. İnsanların duyarsızlığına , duygusuzluğuna üzülerek belki de yanlışı yapan benim...Herkes belki de yaşamın bir yerlerinde insanlar tarafından incitildi , hayal kırıklığına uğradı , yıprandı , üzüldü ve bir daha incinmemek adına kötü oldular...İnsanların yüzlerine gülüp arkalarından konuşmayı , dost değilken dost olmayı , sadece çıkarlarım doğrultusunda insanlarla olabilmeyi ben ne zaman ögrenecegim!!! Umarım bu asla gerçek olmaz.. Bazen aklımdan geçse de yine de insanların özlerinde iyi olduklarına dair inancım , kendime olan saygım , buna izin vermiyor... Kötü olabilmek nasıl bir şey acaba ... Ama bugünden sonra bu sahte olan insanlar umrumda degil artık sadece ve sadece kendim için yaşayacagım bu hayatı... nasıl olsa her şey sahte çevremde...