bir arkadasımız tanıstırmıstı bizi..kasım ayının 21 i ve aksam saat 21:00 civarında idi.Derken muhabbetimiz ilerledi ve ben başta öylke birşey düşünmezken asık olmuştum özleme ve o da bana askını ilk itiraf eden olmustu 14 Aralık sabaha karşı saat 04:33 de.. Ve biz ayrı sehirlerdeydik.Düzeyli bir birlikteliğe başlamıstık ve yılbasını birlikte geçirebilmekiçin hala hayatımda hiç sevmediğim sehir olan sivas ta biraraya geldiğimizde tarih 31 Aralık 2005 i ve saatlerde 20:02 yi gösteriyordu.Gece berabe reğlenip yeni yıla beraber girerken bir ömür devam etmesini dilemiştik  tanrıdan aradığımız aşkı ve doğru insanı bulduğumuzu düşünmüştük oysa ki.. Pazar günü onu  yerine yolcu edip bende yasadığım sehre dönerken içim titremişti ve o da aynısını hissetmişti.Ayrılık zor bir o kadar da can acıtıcıydı.Derken hergün tlfdan konuşmalar ve msjlar birbirimize haber vermeler nerede ne yaptığımızı falan..

birde baktım arkaya dönüp zaman hızlı yaşanılan herşeyi olduğu gibi asıl sevgiyi çok daha acımımasızca hırpalamaya başlamıştı bu bence ayrı şehirlerde olmamızdan kaynaklanıyord.Bayramda ailemin yanında 2 gün kalıp onun olduğu sehre geçmiştim.ve 2.gece beraberdik mutluyduk ama sıkıntılarda yok değildi diyemem..Şimdi ne oldu diyeceksiniz ben o na o özel kadına evlenme teklifi ettiğim tarih 16 Ocak saatte 21:35ti         ve kabul etmişti detayları ve tarihi belirlemiştik bile..Sonra onun yasadığı özel bir bunalım neticesi onu da anlayışla karşılıyorum ve çok doğal görüyorum ayrıldık..

Direkten hayatta ben ilk kez dönmüştüm onu bilemiyorum..Sizlerde dönmediyseniz sanşlısınız ama döndüysenizde bir şans var o da bu güzel dünya ve bu güzel hayat..Artık ileriye bakıyorum ve çektiğim acıları onunla yasamış olduğum mutluluklar ve güzelliklerle kapatıyorum.İnsan bu dünyada hep mutlu olabilmeli şartlar ne olursa olsun ve ileride hayatın bizleri hangi noktaya getireceğine biz karar verip geriye dönüp baktığımızda mutlu bir tebessüm edebilmeliyiz..

                     Kendimi nasıl teselliediyorum diye sorarsanız beni kaybettiği için asıl o üzülmeli diyorum.Çünkü ben kendi değerimi ve insanların dostlarımın bana nasıl değer verip sevdiklerini biliyorum ve mutlu oluyorum..herkese bol sevgiler ve mutluluklar içinizden geleni ertelemeyin özellikle konu aşk oluncaa..