Metroya bindigimde koltuga kendimi zor attım alışveriş, kalabalık arkdaşlarım yüksek sesli müzik beni yorgun ve bitkin düşürmüştü kısa sürede olsa gözlerimi kapatıp dinlenmek tek arzumdu.Karşımdaki koltukta iki genç erkek yüksek sesle sohbet etmeye başladılar sohbet konusu kızlar, kötü ders notları ve bir önceki akşam oynanan maçtı.Bir sonraki durakta yaşlı bir teyze bindi kısa süre göz göze geldik kocaman iri yeşil gözleri vardı yerimden hiç
kımıldamadım bile karşımdaki iki gençten biri kalkar yer verir diye düşündüm oysaki yanılmıştım umurlarında bile degildi.Tutunmaya çalışırken tüm poşetlerimi toparladım 'buyrun teyzecim' dedim yüzündeki tebessüm benim tüm yorgunlugumu yok etmişti.Gözlerimi hala yüksek sesle sohbet etmeye devam eden sözde geçlige diktim ikiside anlamışlardı,yüzlerindeki ifade degişmişti.Ne oluyordu bize gençlik görmezden gelmekmiydi aksine daha çok gözlemlemek özen göstermek daha çok saygı demekti,Lütfen erkek ya da kadın yaşlılara sanki hiç yoklarmış gibi degil var olduklarını daha çok hissettirerek yaşayalım.Gençlik bir gün sende metroya bineceksin tutunmaya çalıştıgın kolların yaşlı ve güçsüz kalıcak... Sadece azıcık özen sadece.