gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

Bir Tuğla

07 Şubat 2010, 15.02
A- A+
Genç ve basarili bir yönetici, yeni Jaguar'iyla bir mahalleden hızlı bir şekilde geçiyordu. Parketmis arabaların arasından yola aniden çıkabilecek çocuklara dikkat ediyordu ve bir şey gördüğünü sanarak yavaşladı. Arabayla caddeden yavaşça geçerken hiç bir çocuk göremedi fakat, arabasının kapısına bir tuğla atıldığını far ketti. Aniden arabasını durdurarak tuğlanın fırlatıldığı yere geri dondu. Arabadan indi, orada bulunan küçük bir çocuğu tuttu ve onu Parketmis bir arabaya doğru iterek bağırmaya başladı. '' Bunu neden yaptın? Sen de kimsin, ne yaptığının farkında misin?''. iyice sinirlenerek devam etti: '' Bu yeni bir araba ve atmış oldu¿un bu tuğla bana çok pahalıya mal olacak. Bunu neden yaptın?' çocuk yalvararak cevap verdi: '' Lütfen efendim. çok üzgünüm ama başka ne yapabilirdim bilmiyordum. Eğer tuğlayı fırlatmasaydım kimse durmazdı'' Parketmis bir arabanın arkasına işaret ederken çocuğun gözyaşları çenesine süzülüyordu. ''Ağabeyim kaldırımın kenarından yuvarlandı ve tekerlekli sandalyesinden düştü, ben onu kaldıramıyorum. Lütfen onu tekerlekli sandalyesine oturtmam için bana yardim eder misiniz? Benim için çok ağır.'' Bu durumdan son derece duygulanan Genç yönetici, boğazında büyüyen yumruyu zar zor da olsa yutkundu. Yerdeki Genç adamı kaldırarak, tekerlekli sandalyeye geri oturttu. Mendiliyle, çizik ve yaraları sildi ve Genç adamın ciddi bir yarası olup olmadığını kontrol etti. küçük çocuk Genç yöneticiye dönerek '' teşekkür ederim efendim, Tanrı sizden razı olsun'' dedi. Genç yönetici, küçük çocuğun, ağabeyini kaldırımdan evine doğru götürmesini izledi. Bulunduğu yerden arabasına geri dönmesi oldukça uzun sürmüştü. Uzun ve yavaş bir yürüyüştü. Genç yönetici, kapıyı hiç tamir ettirmedi. Kapıda oluşan çöküntüyü hayatini birisinin kendisine tuğla atmasını gerektirecek kadar hızlı yaşamaması gerektiğini hatırlatması için öylece bıraktı. . . . Tanrı, ruhunuza fısıldar ve kalbinize konuşur. Bazen, dinleyecek kadar zamanınız olmadığında ise, size bir tuğla fırlatır. İster fısıltıyı, ister tuğlayı dinleyin. Bu sizin tercihiniz. !

YORUMLAR

07 Şubat 2010, 20.43
evet çok doğru bir söz,tanrı ruhumuza fısıldar bizler günlük hayatta o kadar gereksiz koşuşturmalar içine giriyoruzki bazan tanrıyıda duymuyor gibiyiz. maalesef ayaklarımız ruhumuzdan önce hareket ediyor.
07 Şubat 2010, 22.02
bu da demek oluyorki tüm yaşayan insanlarımız güllük gülistanlık olmadığnı kişilerin birillerinne yardımcı olması gerektiğininen güzel örneği.yani çevremizdeki yardıma muhtaç olanları görmeliyiz.bunu unutmamalıyız
07 Şubat 2010, 22.03
gerçekten insan oğlunun  hayattan  alabileceği   çok dersler  var.bazı olaylar insanın  aklını başına getiriyor
07 Şubat 2010, 22.53
ÖyLe bir güven bunaLımı var ki zamanımızda; ne arabamızLa durabiLecek ne de duran bir arabaya binebiLecek durumda değiLiz maaLesef ...
07 Şubat 2010, 23.59
teşekkürler,teşekkürler.bişeyleri yaşamadan burnumuzun dikine,neden giderizki?
08 Şubat 2010, 00.13
Akıp giden zamana ayak uyduralım derken gerçeklerden ne kadar uzaklaşıyoruz.Aslında etrafımız fısıltılarla dolu,bu metni okumak bile fayda etmiycek onları duymaya.inşallah  fısıltılar çığlık gibi gelir duymamız gerekenleri  farkederiz.
08 Şubat 2010, 01.59

Tavuk suyuna çorba  tadındaki bu hikayeleri yazanların ellerine  sağlık. Nasırlaşmış   tek  bir yüreği yumuşatsa ,insanlık adına faydadır.

Bilmem dikkatinizi  çekti mi?  Son yıllarda yaşanmış ,yada yazılmış  kendimize ait bu tür hikayelerimiz çok az.  Ve bu yüzden yabancı yazarların yazdıkları  ile yetiniyoruz. Arz talep olmayınca da ,  bu tür  hikayeler yaşansa bile yazılmıyor mu acaba? Oysa   uzun yıllar önce  benzer  yaşanmışlıklarımız vardı. Çocukken  okur okur   hatta ağlardık. İyi insan olmaya  içimizden   söz verirdik.   Zaman zaman burda da yazılıyorlar, severek okuyoruz.

Yine eskisi gibi  duygu  dolu, merhamet dolu, vicdanımızı harekete  geçirebilecek gerçek hayat hikayetleri  yaşanmışlıkları   diliyorum.

Hayat ;ancak o zaman güzel ve insancadır.  

Ellerinize sağlık, teşekkürler. 

08 Şubat 2010, 03.12
harika bi sey ben kendim ce çok ders aldim bizimle paylastiginiçin tsk ler
08 Şubat 2010, 07.39
Etrafımızdakileri görmek için bazen bir tuğla gerekebiliyor... arada birde olsa etrafa bakalım... ihtiyacı olan o kadar çok kişi varki..
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın