Tarlası mısırlı, sofrası kısırlı ,  elleri nasırlı..  köyümün çalışkan  insanları...

    Her  evde çeşme  bulunmasına  rağmen,  akşam  yemeğinden önce pınardan su almak  her  hanenin ihtiyaç duyduğu bir gereksinim  olmuştur. Gün batımına yakın
pınar başındaki  yoğunluk köydeki  herkesce bilinir. Bu  bilinçle birlikte  akşam saatlerinde pınara  doğru yol alıp,   köyümün insanları ile kaynaşma amacı taşıyordum.Irmağın karşısında  bulunan pınara,  köprü yerine taştan taşa atlayarak  gitmek karizma  riski taşır.Bu riskle birlikte  taştan taşa  atlayarak  karşıya geçmeye calışırken  3.adımla birlikte kayganlaşan taşa basınca    '' SLAAAPPPPP !!! ''   diye  kendimi suda bulmuştum,Suyun bu kadar gürültülü ses çıkardığına  ilkkez  sahit oluyordum.Pınar başındaki köyümün güzel  insaları,  yüzlerindeki tebessümü  gizleyememiş halde iken , ben suyun içinde  sıfır karizma ile,   ıslanmış telefonumla uğraşıyordum.Ama onlar ben suyun içindeyken bile  yüzlerindeki tebessümü misafirperverlikleriyle süsleyerek;  hoşgeldinnnn.. hoşgeldinnn.....  nasılsınnn ? demeyi ihmal etmiyorlardı.??(  paylaşımıma  renk,  süs , karizma gibi  özellikler  alayımda  görürsünüz nasıl olmayı !!! hepinizi çıkartıcam paylaşımımdan, sadece kızları koycam.!!Ne işiniz  varsa pınar başında..Gençlerin önünü kapatıyorsunuzzzz!!  )

  ( 2. gün) ..  Yine ırmağın karşı tarafında bulununan  dede  yadigari su değirmenimiz  hala faal olarak   hizmet vermektedir.Dedem eşleşmez sayıda çocuk  yaptığı, üstüne birde  ek evlat edindiği  için;  ödül olarak  bıraktığı bu  değirmen haksız  kazanca fırsat vermemek adına mirascılar tarafından  hala korunmakta ve turnuva tarzı çekişmelerden uzak  durulmakta.Değirmen  döndükce,  ortak gururumuz  da üst band şeklinde  yıllardır  beynimizde silinmeden  döner durur.

   Pınar  faciasından  bir gün sonra  değirmenimizi de ziyaret ettim. bu kez  güzergah olarak köprüyü kullandım tabii.  Değirmenin içine girip, çalışma  mekanizmasının ilkelliği   bile , insan zekasının  üst  noktasının sunumuydu.buğdayların un  haline gelirken çıkardığı koku  hala burnumda...( keşke  paylaşımım elit  olsaydı,  değirmene buğdayla girip ,  yaş pasta ile çıksaydım.!!! :))   )

 ( 3. gün) ...    Ormanlık alanda   yabani  böğürtlen yerken,  dayımlara ait  kızgın koçun,   sinsice yanıma yaklaştığını çok geç  farketmiştim.Ani tepki verip,  HÖÖSSSTTT   dememle kaçar  sandığım koç , gardını alıp üzerime doğru  şuursuzca gelince, topuklarımın  kaba etlerime değdiğini  hissederek  kaçmak  özelliksiz ve  düşük karismanın  ürünüydü.Bir  kaç  metre    kaçtıktan sonra  leb-lebi gibi  (elit olsaydı paylaşımımım,  leb  demeden o koçu saç kavurma yapar,  kurduğum çilingir sofrasını da ,  kuru yemiş  olarak leblebi ve kavrulmuş fıstıkla desteklerdim )... neyse! nerde kalmıştım?  haa..  bir kaç metre kaçmıştım ki leblebi şeklinde   yoğun halde önceden bıraktığı   taze dışkılarına  basıp  fena halde yere  palazlandım. Koçun alaycı  bakışları  arasında SÜRÜNE SÜRENE   bir kaç metre  daha  yerin tozunu aldıktan sonra ,  yine  ırmağın  suyuyla pişti olarak kurtuldum. Koçun  alaylı   bakışları, halaylı ve çifte telli  kutlamalara  dönüşmüş  haldeyken; Irmak   bana olan karizma borcunu    bağrına basarak ödemişti.

  Versiyon2.   SÜS RENK KARİZMA  vs ... destekli  paylaşım.  Köyümdeki 3 günüm...

   Bir dönem yaz tatilimin  3  gününü köyümde  geçirmiştim.Malikane görünümündeki  yazlığımızda...    Kuş sesleri  eşliğinde,   mis gibi temiz havayı  ciğerlerime çekerek dolu dolu geçirdiğim 3 gün.Yaşadığım yoğun duyguların tümünü   keşke imkan olsada  mp3 şeklinde  sıkıştırılmış olarak  sizlere sunabilsem.Adana- Maraş il sınırını belirleyen keşiş ırmağı üzerinde modern bir sağlıklı yaşam  merkezi konumunda  güzel köyüm.

  Başörtüsü oyalı,  dudağı boyalı,   elleri kınalı...   köyümün  güzel kızları...

  Her evde arıtım cihazlı  çeşme  bulunmasına rağmen akşam yemeğinden önce pınardan su almak  gençlerin ihtiyaç  duyduğu bir gereksinim olmuştu.Gün batımına yakın pınar başındaki genç kızlar   herkesce  bilinir.Bu bilinçle birlikte akşam saatlerine doğru  pınara  gidip, köyün  kızlarıyla kaynaşmak  amacı  taşıyordum.Irmağın karşısında  bulunan pınara,  köprü yerine, taştan taşa atlayarak  gitmek karizma  riski taşır.Bu riskle birlikte taştan taşa atlayarak karşıya  geçmeye çalışırken, pınar başındaki  güzellerden  birinin alyazmasının rüzgarın etkisiyle uçup  suya düştüğünü  görünce, düşünmeden atladım suya.Islanmasın  diye  dişlerimin arasına sıkıştırdığım cep telefonu ile  rambo  filminden sahneler sergiliyordum.Alyazmayı  köylü  güzeline   centilmenlikle uzatırken; yukardaki  karismasız  paylaşımdan kalma  gülüşmeleri  gözardı ederek  seslendim. ''buyrun, sizin galiba!!    Ses tonumdan mı ? yoksa ıslak olduğum için iletkenliğimin
verdiği elektrikten mi   bilmiyorum ama ikimizde '' slach10  ''  da kalmıştık dakikalarca..

 ( 2.gün) .. Yine ırmağın karşı tarafında bulununan büyükbabamın mirası  sudeğirmenimiz  hala faal olarak  hizmet verir.Büyükbabam ölmeden  önce  tüm evlatlarına  yeterince   fındık  fıstık bırakıp,  herkese  de özellik almıştır .Değirmenin verdiği ücretsiz  hizmetten olsa  gerek, yıllar geçmiş olsada  büyükbabam için üst band tadındaki  taziyeleri hala  kabul ederiz.

  Pınar başında yaptığım çifte karizmadan bir gün sonra, değirmenİmizi ziiyaret ettim.Bir süre değirmenin  içinde  kalıp çıktıktan sonra,  film  setlerindeki makyaja taş  çıkartıcak derecede  süslenmiş olarak çıktım. Saçlarımdaki beyaz unlar  10 yıl  sonraki beymeni resmediyordu.O  günkü halimi  kendi resmimi  çekerek ölümsüzleştirdim.

(3.gün)..  Ormanlık alanda  yabani  böğürtlen yerken dayımlara ait kızgın koçun sinsice yanıma yakşaştığını çok geç  farketmiştim.Ani tepki verip, el hareketiyle  '' müsaade edermisin '' dememle yer verir sandığım koç,   gardını alıp üzerime doğru  gelince,  ona zarar vermemek ve  aldığım aikido  eğitimini kullanmamak için,   adımlarımı  seri bir şekilde geri geri atarken  koçun  önceden  yerleştirdiği mayınlara basarak,insanlığın son kalesi..   bir kahraman  edasıyla yere düştüm.Komando   inatçılığıyla ile  dirseklerimin üstünde  sürünerek,menzilden uzaklaşıp,  yaşam koçumun emriyle   girdiğim ırmağın suyunda ayağımı ısıran yengeçe  hayvansever yanımı  göstermeyerek tek parça  halinde tatilimi tamamlamıştım.

 Bir sonraki tatilimde ; paylaşımımı  '' Elit Özellikle ''  yazmayı düşünüyorum.  Kim bilir  belki köyümdeki EYFEL KULESİ'inden bahsederim :))

  Hayatın gerçeği & Sanalın gerçeği  ...   Asıl Gerçek  herkesin  kendi merceği :))