gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

Baba olmak...

07 Şubat 2012, 07.29
A- A+

Van'daki ikinci depremden hemen sonra Van'da okuyan kızımı apar topar, çok kısa sürede ön hazırlığını yaptığım Ankara'daki bir liseye kaydını yapmak üzere kızımla yola çıktık. Bir sürü prosedür vardı ama bir veli olarak yapmış olduğumuz girişimler sonucunda sadece Van'dan gelmiş olmak yeter  derecede bir sonuca ulaşan kayıt işlemine ulaşabildik, her zaman derim; güzel ülkemizin her tarafı ayrı bir güzellik ve değer taşıyor diye, can havliyle kopup geldiğimiz başkentimizde başta okul yönetimi olmak üzere, çok değerli öğretmenlerimiz ve her güzelliğe layık olan geleceğimizin temsili öğrencilerimizin içten ve samimi davranışları, bir ebeveyn olarak, gözüm arkada kalmadan çocuğumun emin ellerde olduğu inancına sahip bir şekilde geri dönmemi sağladı.

 

İki ay'a yakın okuldan uzak kalan kızımdan yeni bir düzen ve eğitim ortamına girmesinden dolayı çok şey beklemiyordum, sadece alışma evresi olarak düşündüm ilk dönemin 2. yarısını, çok değerli öğretmenlerimiz, kızımın eksik olduğunu düşündükleri konularda herhangi bir karşılık beklemeden gerekli takviyeleri birebir yaptılar.

İki çocuğum var, çocuklarıma her fırsatta hatırlatırım, önce kendine, sonra ailene, milletine ve devletine faydalı bir birey olarak kendinizi geliştirin diye, bu konuda yeterince hassasım.

Birinci dönem sonucunda kızıma ait okul karnesinin ders notlarının bulunduğu kısımda bir zayıfı vardı, fazla önemsemedim kızımın yaşadıklarından dolayı ama şu var davranış notlarının bulunduğu kısımla ilgili çok önemli bir detay vardı, bu benim için çok değerliydi, çünkü; sınıfta kısa sürede davranış notu olarak belirtilen kısımdan dolayı, sınıf öğretmeninin övgü dolu sözleriyle onur belgesi alan tek öğrenci benim kızımdı, bir baba olarak neredeyse hedefime ulaşmış olmanın hazzını yaşadım.

 

Şuan kızımla birlikteyim, 2-3 gün sonra geri dönüyorum, döneceğime yakın anladım ki; bizden uzak kalması etkilemiş kızımı, 16 yaşında olması çocuk olmasına engel değil bir ebeveyn için, konuşup dertleştik, gerçi ben biraz ileri gittim ama uyuyan dev'i uyandırmam gerekiyordu, benden 3 saat önce uyanmıştı şuan saat 07:18 :))) anlaşılan işe yaramış.

Bu saatte bana bu blogu yazdıran sevgili kızıma teşekkür ediyorum, bu evrede her an bizimle olan çok değerli okul yönetimi, öğretmenlerimiz ve geleceğimizi temsil edene gençlerimize de sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Sağlıcakla kalın.

 

Gülümseyin Hayata... 

YORUMLAR

08 Şubat 2012, 02.56
Baba olma duygusunu sanki doğuştan beri, babamdan kaynaklanmayan bir şevkat ile yaşar dururum. Kimileri bu duyguyu birilerine bağlar, bense hiç bağlamadığım birine suç atıyorum. Bir kız babası olmak, dünyada ki devlerin cüceleşmesi kadar olağan üstü bir durum değil mi. Bir kızım olsun ama hiç büyümesin sözünü söyleyenin ağzına sağlık. Çeşitli sebeplerden dolayı vazgeçtiğiniz hayatı, bahşedilen yeni bir hayatın temelini, yazınızdan anladığım kadar ile başarılı bir şekilde atmışsınız zaten. Gurur verici kızınız ile, gurur duyar gibiyim. Ne bileyim, sanırım baba kalbi buda. Bilemez kimse, baba olmadan demeyin.
08 Şubat 2012, 03.13

Yucel opum, bilmem hatırlar mısınız oğlunuz ile ilgili blog yazmıştınız. Onu da çok beğenmiştim bunu da çok beğendim ve hatta ona da yorum yazmıştım sanırım.

Öğretmenlik ayrı bir duygu be opum. Elinin altındakinin insan olması ap ayrı bir şey. Anlatılamaz, tadına doyum olmaz. Ama çocuklar veya gençler olmasa öğretmenliğin ne tadı olur ne de tuzu.

Benimde Van' dan gelmiş olan öğrencilerim var. Hem de kızınızın yaşında:) Belki de arkadaştılar bile. Hayat böyle. Emeği geçen tüm meslektaşlarıma saygılarımı gönderiyorum.

Sizi de duyarlı ve sevecen bir ebeveyn olduğunuz için kutluyorum. Allah yiğenlerime sağlık, sıhhat versin. Sağlıcakla kalınız.


08 Şubat 2012, 10.30
Baba , kız babası ise tam babadır bana göre . Erkek çocuklarında alamayacakları tatları , duygu yoğunluğunu yaşatırlar babalarına .  Devlet  demektir , sırt demektir , yüce dağ demektir  , güç demektir kızlarına babaları . Anne karnı tadını , huzurunu ,babada tamamlar kızları . Kaç çocuğun var sorusuna kız çocuklarını katmayan bir toprakta ( eskiden demek istiyorum ) , kızının eğitim yolculuğunda eşlik eden , duygularını katan bu babaya , yucelkanarya ' ya saygılar olsun . Yolu hep açık olsun kızınızın da... Tüm çocuklarımız gibi ...
08 Şubat 2012, 14.00
     Herkes bunu başaramaz,Yaşadıkları çok ağır kalkınılmaz bir yük.Onu atabilmek cesaret ister biz bile tv karşısından izlerken tüylerimiz diken diken oluyor .Kaldı ki o ne yapsın ? Bire bir o acıları görmüş,birebir anı yaşamış .O kadar zorki bize burdan konuşmak çok kolay belkide.
    Yaşanılanlar çok ağır o küçük yaşında neler görmüş ve bugune çıkabilmiş.Gerçekten her insanın yapabileceği birşey değil bu kendi adıma konuşuyorum ben olsam belkide yapamazdım .
    Kızının bugüne çıkmasında vesile olan birazda sensin . Onu sevmen,ona şefkat göstermen en önemliside "Babalık" duygusunu vermen bütün bu zorlukları aşıp sana bir ödül vermesi senin sayendedir.Bazıları bunu beceremez,Babalık duygusu yorum yapamayacağım babalar bilir bunu benn hıcbırzaman baba olamayacağımmmm :((( :) Zor bir meslek olsa gerek .Daha dur bakalım böyle bir babaya bu yakışır bence .Daha ne başarılarını göreceksin inanıyorum buna ,yolun çok başındasın sen istemesende büyüyecek :)

   Lafı çok uzatmadan Seni ve kızını kutluyorum Öncelikle seni Çünkü her baba senin gibi olamıyor malesef. .ve kızın çok şanslı böyle bir babaya sahip olduğu için Kızını tebrik ediyorum ve Allah yolunu bahtını açık etsin herşey gönlünce olsun diliyorum. . .


09 Şubat 2012, 09.27

Hayat körebe oyunu..sobelendim yaşanmamışlıklara…yaşayamadım kızımla..büyüdüğünü göremiyorum..hayatta ki en büyük acıdır emin olun..acı demek bile az gelir insana..acı demek utandırır insanı o tarife yetmediği için o kelime..kız babası olmak hayal etmektir korkmaktır..en çok da ölüm korkusu..ya büyüdüğünü göremessen ya okuduğunu izleyemessen ya evlendiğine şahit olamassan demektir...bunları sadece ölünce yapamaz sanırsınız..işte kızından uzak olmak böle bi acıdır..ölmüş gibi hissetmektir kendini...kızımmmm...

09 Şubat 2012, 10.56

Öncelikle kızınızı kıskandığımı belirteyim, Ne güzel ifade etmişsiniz bir o kadar sade bir o kadar yoğun..

Yüreğinize, kaleminize sağlık....

13 Haziran 2012, 23.47
saygıyı terbiyeyi ve güveni çok güzel yansıtmışsınız ve kızınızda sizi örnek alarak bu yolda ilerliyor. bana göre bu ödülü kızınızla beraber sizde almışsınız.taktirlerinin ve başarılarının devamını dilerim .SAYGILAR.
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın