Yanılmışım..
28 Nisan 2012, 13.31 A- A+Biliyorum , baharın renklerine kaptırdım kendimi , unutmuşum senin bendeki varlığını , belkide unutmak isteyişimdendir .. yorulduğumdandır , seninle mücadele etmeye çalışmanın imkansız olduğunu anladığımdan dır ..
Yüreğimde ısınsın istedim baharla birlikte , koyu renklerim renklensin , istedim ki ölü suskunluğum _ sus artık ! diyecek kadar yorsun beni çığlıklarıyla..
Sanmıştım ki ,
Sende baharı yaşarsın , sakinleşirsin , belki sende unutursun bendeki varlığını , benim seni unutmak istediğim gibi , belki sende bu bahar acımasız olmazsın bana karşı ..
Yine yanılmışım, kaç bahar olduğu gibi...
Böyle zamanlarımda, daha bir acımasızca saldırıyorsun hücrelerime , yine dokunamayan parmaklar , tutmayan bilekler , yürüyemeyen ayaklar , her nefeste batan iğneler , şimdilik zarar veremedin sadece düşüncelerim..
Şu an canımı öyle yakıyorsun ki.. bu acıyı azaltmak için hiçbir eylemim olmayacak, olmasın ki verdiğin acı zihnime kazınsın , kazınsın ki bir daha unutmayayım bendeki acımasız olan seni.. oysa çok kısa bir mola istemiştim , senin bile farkına varamıyacağın kadar kısa olacaktı ..
Yine yanılmışım ..
Yoksa ben bugün böyle olmazdım , umuttan uzak , sevinçten yoksul , neşeden yoksun ..varmak istediğim düşünceler bile kaçıyor benden , benimde böylesi anlarımda herkesten kaçmak istediğim gibi , muhtaçlığımı gözlerinden okumak istememem gibi..
Biliyorum artık benden güçlüsün..
Git artık benden , yorulmadın mı hergün usanmadan verdiğin hasarlardan, arkanı dönüp te gidebiliyormusun benden , ahh bi bıraksan beni ! en çok mutlu eden terkediliş olurdu bu.. ve ben bugün yine sokağı seyredemiyorum ..
________________________________________
Peki ya sen ?
Sen hiç aldanmadın mı bahara ?
YORUMLAR
" Unutulmak istenen en çok hatırlanandır. " sözü bir kez daha ispatlıyor doğruluğunu....Sen hiç aldanmadın mı bahara...! diyorsunuz ya, inanınız herkes " O " bile aldanmıştır ... Hayata bu kadar karamsar bakmayın... Birilerinin bıraktığı boşluğu doldurmak zordur gerçekten...Ama dünyanın da sonu değil...Olmamalı..!! Rabb-im " aşk" ı bile o aşkı taşımaya değer gördüğü insanlara veriyor...Ayrıca , AŞK deyip geçiyoruz ya belkide o aşkla Rabb'e giden yoluda buluruz...Züleyha gibi...Yakup gibi...Eyüp gibi...Yusuf gibi...Kimbilir..??!!
Emeğinize sağlık....Bundan sonrası için dileğim gönlünüzdeki gibi olsun...
Merhaba ,
Sanırım yanlış anlaşılmalara neden oldum yazdığım bloğumla , burada seslendiğim , unutmak istediğim bir aşk değil . Çaresini henüz bulamadığım ve beni zaman bu denli yaşamdan uzaklaştıran , unutmak istediğim hastalığımdır , okuyan ve yorumda bulunan her yüreğe sevgiler..
bende aldandım yalancı baaraa:)
Bence hala yanılıyorsunuz Veda . Şu yazıyı size yazdıran sorunla konuşabilmeyi beceren kişi , yenmeyi de biliyordur yeter ki istesin . Hayatta yenilemeyecek hiç bir şey yoktur , inancınızı koruyun ve bunun için de ne lazımsa yapın lutfen . Şifa diliyorum size .
Kalk ayağa Veda, bir okkalı tokat at, bu şerefsize. Hiç iz bırakmadan, defolup gitsin. Senden daha güçlü olabilir mi? Nefret et ondan, anlamayarak değil bilakis çok iyi anlayarak. Biri resim çizsin sana mesela,Time...(Ne alakaysa şimdi Time,kafam geldi, gitti..Time güzel çizer ya mutluluğun resmini, ben de olduğu gibi yazarım ya, içimden gelenleri)
Ve bir öykü hatırladığım:
Bir kız hastalanmış, yatağından kalkamıyor. Gittikçe kötüye gidiyor. Tek dostu, bir amca. Her gün yanıbaşında. Konuşuyor, alatıyor, kıza güç veriyor.
Yatağının yanında geniş bir pencere. Pencere önünde, sonbaharın izlerini taşıyan, her gün yapraklarını düşüren bir yaşlı ağaç. Ağacın arkasında, duvardan bir set.
Kız her sabah kalktığından, eksilen yaprakları sayıyor. Son yaprak düştüğünde, kendinin de artık gideceğini düşünüyor.
-Amca, vakit yaklaşıyor, 10 tane yaprak kaldı agaçta' diyor.
Adam üzgün, çaresiz. Ne yaparsa yapsın, kıza umudu veremiyor, oysa 'bir tek umut, onu kaldıracak '
8-7-6-5-4-3-2...
Hoşçakal amca, hoşçakal yaşam diyerek, son kez vedalaşıyor ve kalkamayacağı uykusuna dalıyor...
Sabah oluyor, inanamıyor olduğuna...Hemen kafasını sağa çevirip,perdeleri açık pencereye bakıyor.
Tek yaprak, orada duruyor. Dimdik, canlı...
Bekliyor kız, her akşam vedalaşıp, her sabah merhaba diyor yeni bir güne...
O yaprak hiç düşmüyor. Gelen 'baharla' binlerce kardeşe kavuşuyor üstelik. Ama o yaprağın rengi hiç solmuyor.
Amca, geceninin karanlığında, duvara çizdiği yaprak ile umudu vermekten mutlu, artık çok ziyarete gerek duymuyor.
Sevgili V_eda, anlattığım belki bir masal gibi gelir ama, benim için bir gerçek. Senin içinde öyle olsun...
Kalk ayağa, başta kısa bir adım at, arkasından büyük ve hızlıları gelecektir. Ve , 'seni' ancak, 'sen' yener!
Dipnot: Üstelik, senin rahatsızlığın umutsuz,çaresiz değil. Sadece acısı büyük. Ama umut, ve beyin ve teknoloji üstesinden gelecektir. Seni seviyorum