Küs mü barış mı?
09 Kasım 2012, 14.25 A- A+
"Küs mü barış mı?" yapardık çocukken, serçe parmak küslüğü işaret parmağı ise barışı simgeliyordu. Karşımızdaki hangi parmağı ile hangi simgeyi temsil eden parmağımıza dokunursa durumumuzu anlardık. Artık küs mü barış mı demeye gerek duymuyoruz bile, çünkü büyüdük. Küsmek istiyoruz ve küsüyoruz, o kadar. Sanki bu dünyada, dünyanın son anına kadar yaşayacakmışız gibi, küsebilme lüksümüz varmış gibi... İnsanlar birbirlerine kırılabilirler ya da birbirlerini yanlış anlayabilirler zaman zaman ama küsmek çocuk işidir ve zararsız bir eylemdir; işaret ve serçe parmağı kadar bir oyun gibi... Ama şimdi birer yetişkiniz, keşke küslüklerimiz birer çocuk saflığında ve oyununda kalabilseydi zararsızca. Şimdilerde ise birbirimize yaptığımızın adına ne deniyor bilmiyorum?
YORUMLAR
Küsme huyum yoktur.Ama kırmızı çizgilerimi ihlal edenlere de tavrımı koyacak iradeyi her şartta ve herkese gösteririm.Bu durumda zaten kişilikle paralellik arzeder ki; geçmişe duyulan özlem ve nostalji ile bu durumu idare etmeye kalkışırsak , UFFF oluruz...