Gamyun Bünyesindeki Herkese Hitafen...
12 Şubat 2015, 03.49 A- A+Etrafımızda mutlaka engelli birileri vardır: Duyma, görme, konuşma, yürüme, ... Ama bu şahısların çoğunun organlarıyla alakalı durumlardan kaynaklı engellerdir ve tıp bu konuda ilerledikçe ilerliyor.Kimisi engellerini aşabiliyor kimiside aşamıyor.
Peki ya ruhumuzdaki engeller?
Ya kişiliklerimizdeki?
Yada davranışlarımızdaki?...
Örneğin birçoğumuz konuşma engelliyiz.Aklımızdan geçeni anlatamama yani.Devrik cümleler kurarız yada yanlış cümleler.Mesela burada sürekli birilerinden yada bişeylerden rahatsız oluruz,kırılırız,küseriz,üzülürüz ama kolay kolay çözüme gitmeyiz.Düzeltmek yerine hatta güzel bir sinirlenir küfre dahi başvururuz.Naıl bir kuramsa bu küfür sanki olayı çözmüşüz gibi rahatlar,hafifleriz!
İşitme engellerimiz de buna dahil,görme engellerimizde.Kimsenin anlattığını anlamaz bilakis kendi anlamak istediğimizde odaklanır ve karşımızdakinede bunu benimsetmeye uğraşırız.
Dokunma engelliyiz mesela.Buradan birilerini kendimize arkadaş hatta sevgili ediniriz hemde görmeden,duymadan bunu hissederiz.Yada aksine yine görmeden duymadan birileriyle düşman oluruz; ''sen nasıl elma şekerimi alırsın'' cümleleriyle isyanlara başlar,araya bir kaç tahrik sıkıştırır,bununlada yetinmez argoya başvururuz.Sonrada düşmanlar ediniriz asla görmeyeceğimiz, tanımayacağımız düşmanlar!...
Takdir ederiz birilerini,hatta kendi beynimizdeki takdirle yetinmez başkalarınada överiz.Onlarıda asla görmeden,duymadan,tanımadan üstelik :))) Belki o övdüklerimiz arkamızdan sövüyordur, bunu dahi bilmeden ne alay konusu övgülerimiz :)))
Anlayış ve düşünme engelliyiz.Gerek yönetici olsun gerek çevremizde sürekli oynadığımız birileri olsun ona seslendiğimizde anında cevap vermediğinde böbürlenmeye başlarız sanki buradaki tek canlı bizmişiz gibi :)) Yada tek ayrıcalık bizmişiz gibi :))
Bir telefon şirketi güzel bir sürpriz hazırlamış bir engelli arkadaşımıza.İzlerken çok duygulandım hatta ağladım.Çokta hoşuma gitti.Ama izlerken o arkadaşın durumuna değil kendi engellerimizi düşündümde ağladım.Yukarıda saydığım örnekler fazlasıyla çoğaltılabilir ama ne yazıktırki bunların tamamı ruhumuzdan kaynaklı ve imkansız denecek kadar zordur onları kaldırabilmek...
Aşağıda linkini verdiğim videoyu benimle aynı duyarlılıkta izleyebilmeniz ümidiyle...
https://www.youtube.com/watch?v=cSEdmlOACSw
YORUMLAR
bu yazıyı inş üyelerle topal ördek yavruları diye dalga geçen melek op ablada okur .sanırım kendi yakınında hiç bir engelli yokki böyle bir espri yapabiliyor uyardığım halde ne var diyebiliyor..