soole bi geriye donup baktigimda farkettim ki.. tam 40 yil, evet tam kirk yili devirmisim.cocukluk genclik derken orta yas ta bitmis ben farketmeden.ve artik yavas yavas yaslilik merdivenine tirman maya baslamisim. gecenlerde 38 yasindaki bi... Devamını oku
Cağaloğlu’ndayım… Eskiden çokça duyulmuş olan bu semt aklıma kitap kokusunu getiriyor. İstanbul’a gelmeden önce çok merak ettiğim bu yer her gelişimde bana eskilerden türküler söylüyor sanki… Cağaloğlu, Cağalzade Sinan paşadan almış bu ismi diye hatırlıyorum okuduğum bir... Devamını oku
Karşımda çocukluğumdan hatıra duvar saati. Tik tak, tik tak gecenin sessizliğine ağıt yakıyor. Aklıma ansızın çocukluğum geliyor. Nedenini bilemiyorum ama hep yalnızlıktan ve sessizlikten ürkmüşümdür. Aradan yıllar geçmiş hala aynı duygular kemiriyor zihnimi… Saat ikiyi çeyrek geçiyor…... Devamını oku
“Okumayın!” Kabul etsek de etmesek de insanlar sadece merak unsurlarının tetikleyicilerini bilme gayesiyle zamanın alaşımına kafa tutabilirler. Hızlı yaşıyoruz, fakat yaşanılan sadece hayat izdüşümü. Hayatı bir film kıvamına getirene dek yoğuruyor sonra başrolü gereksiz bir figürana kaptırıveriyoruz.... Devamını oku
Dünyaya gözlerimizi açtığımız andan başlayarak, son nefesimizi verinceye kadar sürekli hareket halinde bulunuruz. Eylemlerin adı ve şekli değişir ama eylem süreci durmaz. Eylem süreci bittiğinde yaşam da tükenmiş demektir. Çocukluk yıllarında oyun ve eğlence, yaşamımızın büyük... Devamını oku
Kaç zaman oldu, hatırlamıyorum; yüreğimdeki yargıç ruhuyla kendimi sorulamayalı. Nicedir unutmuşum ömrümüzden baharların gelip geçtiğini; ve her giden baharın bir şeyleri de kendisiyle beraber götürdüğünü… Zaman, kaybettiğimiz çocukluğumuzdur bazen; bazen tutamadığımız gençliğimiz: yahut bir ihtiyarın yüzündeki... Devamını oku
Yıllardır ülkemizin kanayan yaralarından biri olarak karşımıza çıkar eğitimde yetersizlik. Neden Batı ülkeleri gibi olamadığımızı, neden daha hızlı ve istenilen düzeyde gelişemediğimizi sorup dururuz, hep başkalarını yargılayan, kendimiz dışındakileri suçlayan bir sesle. Çevremiz hep... Devamını oku
Taksitli hayatların, vadesi henüz belli olmayan yaşamlarını sürdürenlerdendik bizler ve ne yazık ki bir alana bir bedava dostluklar da yoktu, o sade yaşantımızın cafcaflı vitrininde etiketin yarısı fiyatına insanlığa teşhir edilen… Yılın on iki ayına bölmeye... Devamını oku
Bazen hayat ne yapıp eder ve hiç hesapta yokken yol arkadaşları çıkartıverir insanların karşısına, tıpkı uzun bir yolculuğa tek başına çıkan birisinin, epeyce bir müddet yol aldıktan sonra tesadüfen arabasına, yol kenarından el eden herhangi bir kişiyi... Devamını oku
Elimde çantalarım eve yürüyordum... Apartmanın birinci katının balkonunda dedikoduya kendini kaptırmış kadınlardan biri, henüz ağzına götürdüğü çayı acele ile sehpaya bıraktı, elbisesini çekiştirip, düzeltir gibi yaptı ve bana seslendi. "Eşiniz nasıl, gelmedi mi?" Eğer bir soruyu... Devamını oku