GÖLGE_SİZLE

Puslu bir şafaktı gözleri
Geceye doğru...
Es verdi, ses verdi, sus verdi
Utangaçtı evrene ve zamana
Günaha inat severdi

Acının zirvesinde fakat
İhanetin burcunda sakat
Yüreğin ortasında tokat
Bekle, düzelecek derdi

Evrenin hükmü kader
İsa'ya egemen keder
Meryem'in örtüsünde
Ruhumu çarmıha gerdi

Günah günah örülen duvar
İhanet ihanet yıkıldı
Yasak duygulardan koruduğum şehir
Nefeslik duygulara dardı

Hiç kimse
Ama hiç kimse
Bu kadar kaybetmedi

Hiç kimse
Ama hiç kimse
Böyle düşmedi toprağa

Bir ömür sürecek bu günkü acın...