Miilet olarak ülke olarak içimiz kan ağlıyor. İnsanların bu şekilde toplu halde can vermesi çok acı çok... Ambulanslara, hastane morglarına sığmayan cesetler, feryat eden yakınlar, kayıplar, bekleyiş. Her şeyden önemlisi geride kalanların  yüzde bir de olsa bir umut taşımaları  içimize su serpmeli mi?

Soruşturmalar başlamış neye yarar? Madende ölen 15 yaşında bir çocuksa, kayıp gitmişse yapsınlar şimdi istedikleri soruşturmayı, önceden nerdeydiler. Ne demeliyiz  şimdi!! 250'yi geçti ölü sayısı, dua ediyoruz artmasın diye ''kaderleri böyleymiş'' mi??

madenden yaralı çıkarılan bir işçiyi izlerken tutamadım gözyaşlarımı. Üstü başı, çizmeleri kapkara.Ambulansa alınıyor sedyeye oturmuş.''Çizmelerimi çıkartayım mı'' diye soruyor.Sedyeyi kirletirim endişesiyle ayaklarını uzatmaya çekiniyor.  Bu kadar naif bu kadar görgülü Anadolu insanı.1941 yılından bu yana maden ve taş ocaklarında meydana gelen kazalarda 3000 den fazla insan hayatını kaybetmiş. yüzbinlerce de yaralı. Sağ kurtulan işçilerin yaşadıkları ve yaşayacakları travma ne olacak.Yakınlarını kaybedenlerin durumu peki? Kimler saracak bu yaraları. Yapılan soruşturmalar mı, devlet büyüklerimizin yapacakları taziyeler mi, vahlar tühler mi?!!Ateş Soma' ya düştü ve hepimizin içini yaktı, yakıyor... 

   Ne acıdır ki işçilerin ölmelerine değil, yürümelerine karşı önlem alınan bir ülkede yaşıyoruz. İnini dibini araştırsan ne yazar…  Ne acı o gencecik bedenin neden orda olmak zorunda kaldığını düşünmek yerine, neden orda olduğunun sorgulayan bir bakamayan olması.

   Deveye boynun eğri demişler, nerem doğru ki demiş… Sahi neremiz doğru bizim? Söylenecek sözlerin fazlalığı bazen susturur dilleri. Dil susar yürek söyler söyleyemeyenleri.  Rabbim sabrını versin… Rabbim sabrımızı versin

IŞIK SÖNDÜ!

Sözün bittiği yer mi? Yoksa sözün başladığı yerde miyiz!? Herkes bağırıyor, herkes feryat ediyor, analar evlatlarını kaybetmiş, çocuklar yetim kalmış, kadınlar dul kalmış, çeyizler sanıklarda kalmış. Asıl bu nedenledir ki, ‘’söz’’ bitmesin. Bağırın, duymayan kulakları patlatırcasına kadar bağırın, susmayın!

Başımız sağ olsun, canımız sağ olsun, dostlar sağ olsun Allah patronu başımızdan eksik etmesin, en önemlisi de vatan sağ olsun!?  Hep felaketlerin olduğu zaman kaçış odasına sığınır gibi bu temennilerde teselli buluyoruz. İçimizin yangını böyle soğuturuz.

Emin olun alınacak önlemler, adam gibi yapılsa ölen bedenlere ödenecek tazminatın yanında devede kulak kalır.

Gece geç saatlere kadar TV lerde prof lardan başka kimse yoktu. Eee.. onlarında kendi bilgilerini güncellemesi gerekiyor demi! Yoksa bilgileri çürür gider. Ya! Hayretler içinde kalıyorsunuz, bu adamın söylediklerini ağzım açık seyrediyorum. Neden bu adamın söylediklerini yapmıyorlar diye hayıflanıyorsun ama biraz düşündükten sonra söylenenlerinde faydası yok kararına varıyorsunuz. Kara elmas, kanlı elmas, belli bir zümreyi zengin etmekten öteye gitmezzzzzzzzz!

Ekran ikiye bölünmüş; yarısında enerji bakanı konuşuyor, diğer yarısında tünelde yaralılar çıkıyor Enerji bakanı şöyle diyor artık hiç umudumuz kalmadı, yutkunarak. Bu söylemlerden Şilili diktator Pinochet  bile  utanç duyardı. Şili de benzer olayda 33 işçi 69 gün sonra kurtarıldı. Geniş, geniş anlatmanın hiç bir anlamı yok.  Teknolojiyi o kadar mükemmel kullanıyorlar ki hayran kalmamak elden değil. Bizde de üretici fazla zarar etmesin diye madenciler göçük altında bırakılıyor! Aman Soma holdinge bir zeval gelmesin. İyi işte bundan sonra Allah devlete zeval vermesinin yanında Allah Aç gözlü holdinglere zeval vermesini de ekleyelim!

Afşin, Zonguldak örneklerini hatırlayın yeter. İnanların bedenleri halen göçük altında!

Şimdi de herkes yurt içi ve dışı programlarını iptal ediyorlar, Ulusal yas ilan edilmiş, falan filan. Ya madem ki bu kadar insancılsınız neden adam gibi oturup mutlak kesin çözümler sunmuyorsunuz?! Neden tüm planlarınız patronları zengin etme çabası üzerinedir!Neden bazı ülkelerde 50 yıldır maden ocağı kazalarında can kaybı olmuyor da sırf bizim fıtratımızda bu illet bedenlerimiz kavuruyor!

Ulusal yas ilan edilmiş ömür boyu karalar bağlasanız ne çıkar. Kendinizi zincirlere vursanız ne çıkar. Bunu yapacak yüz de yok ya zaten!

Şuraya yazıyorum günün birinde işçilere tazminat davası açılırsa şaşmayın. Mal!(a) zarar vermekten! Büyük Usta utanç duymalısın utanç!

IŞIĞIM SÖNDÜ.

Karıcığım hoşçakal, ışığım azalıyor,
Yanımda ölü arkadaşlarım.
Artık kömür kokulu ekmekler getiremeyeceğim sanırım.
Buraya kadarmış çocuklarım, hoşçakalın,
Hakkınızı helal edin; anacığım, babacığım.
Işığım azalıyor, hoşçakalın..
Üstüme değil içime çöken ocağın sessizliğinde
Tek tek seslerinizi duyuyorum, yüzlerinizi görüyorum,
Işığım azalıyor, soluğum azalıyor, biliyorum,
Yavaş yavaş dünyanın kara kalbine gömülüyorum.
Işığım söndü, işte gidiyorum..,
Ah, en çok da şimdi, bir bilseniz
Nasıl da bulutları, ağaçları, gökyüzünü özlüyorum.
Işığım söndü.. hoşçakalın, arkadaşlarım çoktan gitti,
Artık ben de gidiyorum...