GİBİ...
03 Mart 2023, 09.57 A- A+
Yanmış ağaçlarla dolu mezarlığın içerisinde, kalabalığa aldırış etmeden neşeyle oynaşıyordu çamur rengi köpekler…
Uzak yollardan arabalarıyla gelenler, cenazenin üzerine bir kürek toprak atmak için beklerken şaşkınlıkla ağaçlara bakıyordu. Ağaçlar, bu dağ köyündeki o büyük yangından aldıkları hasarı (utansınlar diye ) insanların gözüne sokar gibi simsiyahtı. Boğucu nemli bir hava vardı…
Ve aniden yağmur yağmaya başladı şehrin üzerine. Alabildiğine sert, bir o kadar da mutsuz!
Hırçın bir çocuğun gözyaşları gibi…
Kürek sesleri kesildi. Kalabalık şaşkınlıkla bir birine bakakaldı. Mezar başından güçlü bir erkek sesi duyuldu.
-Ne bakıyorsunuz! Cenazeyi bekletmez olmaz!
Kürek sesleri tekrardan ama daha hızlıca duyuldu.
Toprak, üzerine atılan her kürekle sımsıkı sardı cenazenin bedenini…
Çocuğuna sımsıkı sarılan bir annenin elleri gibi…
Hoca duasını okurken, ıslanmış kalabalıkla beraber ağacın altında oturuyordu. Omuzları ağrıyordu. Hem de çok. Çünkü çocuklar babalarını bu hayatta bir defa omzuna alıyordu ve taşıyamayacakları kadar ağırdı babalarının bedenleri…
Dudakları ısırmaktan kanayacak gibiydi. Etrafına çekingence baktı.
Yavaşça gözyaşları süzüldü gözlerinden, kimse fark etmedi. Rahatlamıştı.
Bu arada toprağa düşen yağmur taneleri de buharlaştı.
Toprak kokusu sardı etrafı. Mis gibi toprak kokusu!
Huzurlu.
Aynı uyuyan bir çocuğun yüzü gibi…
O hariç herkes yavaş yavaş mezarlıktan uzaklaştı. Yağmura aldırış etmeden mezarın başında diz çöküp oturdu. Bomboş gözlerle toprağa bakıyordu. Eli ne zaman sigara paketine gitse duraksadı, çünkü babasının yanında hiç sigara içmemişti.
Bir süre sonra ıslanan elbiseleri ile zorlanarak yerinden doğruldu, yürümeye başladı. Durdu, son bir kez geriye dönüp babasına baktı. Uzaklaşırken cebinden sigara paketini çıkarttı…
Bu arada yağmur emanetini teslim edince toprağa, emin ellerde olduğuna inanınca cenazenin, artık yavaşladı.
Yağmur yağmaya devam ediyordu şehrin üzerine. Ama bu sefer daha yavaş, daha merhametli…
Bütün şefkati ile çocuğunun elini tutan bir baba gibi…
Seyir terasından bakıyordu şehre, vakit haylice geç.
Gecenin karanlığına inat bir umut parlıyordu bazı evlerin ışıkları. Karanlıkta ne kadar güzel görünüyorlardı, farkında mıydılar bilinmez...
Eli kaputun üzerindeki yarım bira şişesine uzandı. Radyodan gelen sesle bir an duraksadı. Paketten bir tane sigara çıkarttı. Yaktı. Derin bir nefes çekti.
Müzeyyen Senar söylüyordu
Hüzünlü
Hayat gibi…
Rorschach testindeki karmaşık resimlerin üzerinde babamın yüzünü görüyorum yine bu aralar.
Uçan geyikleri ile apartmanın terasına yanaşıp şönt bacasından tek tek dairelere giren, kırmızı giymiş koca göbekli koca kıçlı şişman bir ihtiyardan hediye bekleyecek kadar saf bir çocukluğum yok artık.
Ama bazı geceler babam rüyalarıma giriyor. Çocuk oluyorum yeniden. Serçe parmağını tutuyorum babamın, kendimi güvende hissediyorum. Yüzümde kocaman bir gülümseme… Mutluluğumdan habersiz yavaşça yürüyor. Yüzüme bile bakmadan… Onu ne kadar çok seviyorum bilmiyor, beni ne kadar çok seviyor bilmiyorum hala…
Yağmur yağdı geçende şehrin üzerine.
Annemle konuştuk. Sesi titrek, dokunsan ağlayacak gibi. Siz çocukken hiçbirinizin botu yoktu dedi. Her yağmur yağdığında ayaklarınız sırılsıklam gelirdiniz eve. Elde yok avuçta yok. Hasta olacaksınız diye ödüm patlardı. Hüzünlendi, sonra duraksadı biraz. Yüzünde ufak bir tebessümle devam etti. Ama eskide olsa hep bir kabanınız vardı dedi…
Elini tuttum sımsıkı, sadece sımsıkı elini tutabildim…
Yağmur bizim gibi(eksik)lere hep hatırlatır. Islatmaz, üşütmez, hasta bile etmez belki de. Ama hep geçmişi hatırlatır.
Yağmur yağdı geçende şehrin üzerine. Az yağdı, çok sürmedi belki ama rahatladım.
Hissettim, babam gibi yağdı…
6 şubat 2023 saat 4.17
Üzerinden zaman geçtikçe her şey unutulacak, belki 3 ay belki 1 sene sonra...
Ama bazı çocuklar ne kadar büyüseler de unutamayacak,.
Benim gibi...
YORUMLAR
Kalemine sağlık, yüreğine sağlık.
Nasıl güzel anlatmışsın, nasıl dokundu yazın bilemezsin. Bi sigara içek mi acaba...
Seni nasıl özlemişim. Ses verin arada . Bileyim varlığınızı.
...................................................................................
"Ülkem yıkıldı heyhat! "