Renewuens

Bir narçiçeği gibi açar mazlumun yüreği, sessiz, kırılgan ama kökleri derin. O yüreğin duası, geceyi delip göğe karışır; bulutlar onu saklar, rüzgâr taşır, yıldızlar ezberler, yeryüzündeki her canlı işitir. Ve her dua, vakti geldiğinde bir kılıca dönüşür.

Sükûtla mühürlenmiş bir sabır yüklendi omuzlarıma. Dilimde değil, kalbimde kurdum mahşerimi.