Herkes rüyasında kâbus görür. Ama benim iki tane artık klasikleşmiş kâbusum var: Birincisi kendimi askerde görmek, ikincisi ise okulda.

Askerlikten çok bahsetmeyeceğim, yapanlar bilir, yapmayanlar da ya öğrenir ya da birilerinden duyarlar, ama en azından şunu söyleyebilirim, benim askerliğim tv'de izlediğiniz diziden oldukça farklıydı. Dizide zaten askerlik değil sanki tatil yapıyorlar.

İnsan ruyasında kendisini okulda görüp uyandığında, "Ohh bee rüyaymış!" der mi? Ee ben diyorum :). Okulda kötü bir öğrenci olmamama rağmen neden rüyamda hep kendimi tembel bir öğrenci olarak görüyorum onu da anlamış değilim zaten. Ya defter kitapları unutuyorum, ya sınavın tarihini unutuyorum, sonra sınavda uğraş dur, soğuk soğuk terler dök. Off neyse ki o civarda uyanıyorum da rahat bir ohh çekiyorum. Üzerinden o kadar sene geçmesine rağmen hala kendini okul sıralarında görmenin bir anlamı var mıdır acaba... Okul deyince, aklıma üniversite yılları geldi. Güzel günlerdi. Sınavlar olmasa tekrar okurdum :). Belki "Yaa bu sınavlarla alıp veremediğin ne?" diyebilirsiniz. Belki de bir sınavda kopyadan yakalanmam olabilir mi :) Kısaca özetleyeyim:

Sınavların birinde, öndeki arkadaşım bir soru sordu. Sağa sola bir göz gezdirdim, sınava eşlik eden iki araştırma görevlisinden birisi kürsüde, diğeri görünmüyor. "Heralde diğer sınıfı kontrole gitti" diye düşündüm kendi kendime ve kürsüdeki görevli görmeyecek şekilde mevziilenerek başladım anlatmaya. Ama aradan 30 sn geçmedi yan taraftan birisi ayağa kalktı, şöyle bir sola döndüm baktım diğer araştırma görevlisi değil mi :). Eee gözgöze geldik haliyle. Yanımıza geldi ve "Verin kağıtları kopya çekiyorsunuz!" deyince arkadışmla ben en masum halimizle "Yooo, ne kopyası" demişiz. Demişiz diyorum çünkü o sırada, aklımdan geçen bin tane olaslığın hangisinin daha yüksek olduğunu hesaplamakla meşguldum. Çektin çekmedim derken, araştırma görevlisi o sihirli cümleyi söyledi: "Verin yoksa hocanıza söylerim!". Tabi biz hemen 180 derece dönüş ile "Tamam söylemezseniz verelim"'e rotamızı çevirdik. Haliyle kağıtları verdik, sınıftan da atıldık ama yaptığımız son dakka anlaşması ile, kopya çektiğimiz kayıtlara geçmedi ve cevapladığımız kadarından not aldık. Merak edenler için söyleyeyim yine de 50'nin üzerindeydi :)

Velhasıl güzel günlerdi ama neden hep bu kötü anılar rüyama giriyor, henüz onu çözemedim.

Not: Bir önceki yazı neden silindi diye merak edenler olabilir. Çünkü günde 1 blog yazma hakkım varmış, ee bunu da paylaşmak istediğimden diğerini uçurdum. Pazartesi slyShark'tan rica edeyim de admin'lere torpil yapsın da limitimizi arttırsın :)