Dokunulmazlık zırhı...
23 Nisan 2016, 09.16 A- A+
İnsanın yaptıklarından mesul olmaması ne güzel bir duygu değil mi? Gizliden ve açıktan bir çok kabahatiniz var ama, bir el sizi himaye ediyor ve tümünü yok sayıyor...
Sınav sorularını önceden bilmenin rahatlığı gibi bir şey. İşe gitmek için sabah çok erken kalkmak zorunda olmamak... Soğuktan etkilenmemek, sıcakta terlememek... Uzun yolda eşkiyadan emin olmak, gece karanlığında korkusuz yürümek...
Buna sahip olmak için piyango çekilişi yapılsa bir bilet olsun almaz mıyız? Belki de tüm paramızı verip serisinden alırız. Bir milyon kazanmak için, milyonlardan bir ihtimali akla yatkın görüp para veriyorsak, böyle bir çekiliş için kayıtsız kalamayız.
Konu dokunulmazlık olunca Hz. Osman'dan bahsetmemek olmaz. Ordunun ihtiyaçları için yardım toplanırken, yaptığı katkılar o dereceye geliyordu ki... Ne varsa veriyordu, develerini yükleriyle birlikte bağışlıyordu. Ticaret kervanları vardı ve tüm sevdiği mallarını tereddütsüz veriyordu. Al diyordu sevdiğine, al feda olsun... Ve müjdeyi alıyordu : Bundan sonra Osman ne yapsa kendisine zararı olmayacak... (Bugün bile ona kızanlar, affedilen hataları üzerinden boşa kürek çekiyorlar)
E bundan sonra beni aslan parçalasa, dünya bomba olup patlasa ne yazar? Böyle bir himayem olduktan sonra başıma demirler, kılıçlar inse ne gam? Bedenim milyon parça, dünyam sıkıntılı olsa ne?
Ben dünyamı güzelleştirmek istemiyorum. Tüm gücüyle buna çalışanları da reddediyorum. Ben dokunulmazlık zırhı istiyorum. Bir el istiyorum tüm hatalarımı temize çıkaracak, yok sayacak... Gelmiş ve gelecek korkularından kalbimi temizleyecek, göğsümü genişletecek bir el istiyorum.
Bunun için de bir Hz. Osman biletim olsun istiyorum. Belki önemsemediğim bir iyilik, belki korkuyla vazgeçtiğim bir kötülük... Belki benim bile unuttuğum bir güzellik... Amortiye razı olamıyorum, çünkü sermayem hiç hükmünde...
Sınav sorularını önceden bilmenin rahatlığı gibi bir şey. İşe gitmek için sabah çok erken kalkmak zorunda olmamak... Soğuktan etkilenmemek, sıcakta terlememek... Uzun yolda eşkiyadan emin olmak, gece karanlığında korkusuz yürümek...
Buna sahip olmak için piyango çekilişi yapılsa bir bilet olsun almaz mıyız? Belki de tüm paramızı verip serisinden alırız. Bir milyon kazanmak için, milyonlardan bir ihtimali akla yatkın görüp para veriyorsak, böyle bir çekiliş için kayıtsız kalamayız.
Konu dokunulmazlık olunca Hz. Osman'dan bahsetmemek olmaz. Ordunun ihtiyaçları için yardım toplanırken, yaptığı katkılar o dereceye geliyordu ki... Ne varsa veriyordu, develerini yükleriyle birlikte bağışlıyordu. Ticaret kervanları vardı ve tüm sevdiği mallarını tereddütsüz veriyordu. Al diyordu sevdiğine, al feda olsun... Ve müjdeyi alıyordu : Bundan sonra Osman ne yapsa kendisine zararı olmayacak... (Bugün bile ona kızanlar, affedilen hataları üzerinden boşa kürek çekiyorlar)
E bundan sonra beni aslan parçalasa, dünya bomba olup patlasa ne yazar? Böyle bir himayem olduktan sonra başıma demirler, kılıçlar inse ne gam? Bedenim milyon parça, dünyam sıkıntılı olsa ne?
Ben dünyamı güzelleştirmek istemiyorum. Tüm gücüyle buna çalışanları da reddediyorum. Ben dokunulmazlık zırhı istiyorum. Bir el istiyorum tüm hatalarımı temize çıkaracak, yok sayacak... Gelmiş ve gelecek korkularından kalbimi temizleyecek, göğsümü genişletecek bir el istiyorum.
Bunun için de bir Hz. Osman biletim olsun istiyorum. Belki önemsemediğim bir iyilik, belki korkuyla vazgeçtiğim bir kötülük... Belki benim bile unuttuğum bir güzellik... Amortiye razı olamıyorum, çünkü sermayem hiç hükmünde...
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış :( Yazık ama blog sahibi senin yorumunu bekliyor olabilir